Gisteren hebben Wannes en Heike een hele leuke dag beleefd in het UZ Gent.
Het was er “brussendag” = een dag voor alle BRoers en zUSSEN van de kinderen die op 3k6 (= 3de verdieping van kliniekgebouw 6 = kinderkankerafdeling) liggen.
Deze dagen worden speciaal voor de broertjes en zusjes ingericht, omdat zij dan ook hierdoor kunnen ervaren dat ze niet alleen zijn met een ziek broertje of zusje.
De organisatie van deze brussendag komt vanuit het kinderkankerfonds samen met ‘deLIEving’.
Dit staat te lezen op de ‘home’-pagina van het kinderkankerfonds (www.kinderkankerfonds.be) :
Het Kinderkankerfonds zet zich in voor een betere levenskwaliteit van kinderen met kanker en hun gezinnen.
Welke initiatieven neemt het Kinderkankerfonds?
- Hulp voor gezinnen van kinderen en jongeren met kanker.
- Ondersteuning van de kinderkankerafdeling van het UZ Gent.
- Gespecialiseerde thuiszorg voor ernstig zieke kinderen (Koester).
- Opvang van broers en zussen tijdens de bezoekuren (deLIEving).
- Steun aan wetenschappelijk onderzoek.
- Activiteiten voor kinderen en jongeren met kanker en voor hun ouders, grootouders, broers en zussen.
Dat het kinderkankerfonds aanwezig is op 3k6, hebben wij al meermaals mogen ervaren!
Ze doen echt héél mooi werk!
Wannes en Heike zijn al een paar keer naar deLIEving gaan spelen, en ze vinden het daar superleuk! Dus waren ze ook dolenthousiast om naar de brussendag te gaan.
En dat ze zich geamuseerd hebben!
Eerst kregen Wannes en Heike door een van de spelbegeleidsters van 3k6 een ‘privé’-rondleiding op de afdeling waar Martje telkens ligt wanneer ze haar chemo krijgt. Alle hoekjes en kantjes van de afdeling werden aangedaan: de grote en de kleine verblijfskamertjes, de isolatiekamertjes, de burelen van de verpleging en de artsen, de keuken van de verpleging en die van de mama’s en papa’s, het lokaaltje van de spelbegeleiding, de wasplaats, het labo, de onderzoekskamer en zoveel meer…) waarna ze fier als een gieter terug bij ons kwamen.
Om 13.30 uur waren ze dan, samen met alle andere ingeschreven broertjes en zusjes, verwacht in deLIEving voor een namiddagje plezier.
Dat plezier bestond deze keer uit enerzijds een bezoek aan de operatiezaal en anderzijds een bezoek van een echte goochelaar.
Alvorens aan het bezoek aan de operatiezaal te beginnen, mochten ze, net als echte dokters en verplegers, de specifieke kledij aandoen. In het OK waren er echte ‘slaapdokters’ aanwezig die de kinderen op gepaste wijze wegwijs maakten in hun ‘werkatelier’. Naast het krijgen van heel wat uitleg en het zelf ook mogen stellen van allerlei vragen, mochten de kinderen ook alles eens ‘aan den lijve’ uittesten, zoals : eens op de operatietafel liggen, een verdovingsmasker opzetten, sensorenpleistertjes op hun lichaam kleven, een ‘knijpertje’ op hun vinger zetten, een bloeddrukmeter om hun arm hebben (Heike vond dit wel erg hard om haar arm spannen), enz…
Ze hebben echt héél veel bijgeleerd want, van heel wat zaken wisten ze echt waarvoor het diende en, ze hadden hun keuze al gemaakt : wanneer Wannes verdoofd zou moeten worden, zou hij kiezen voor het maskertje, terwijl Heike zou kiezen voor een spuitje, want dat maskertje stinkt teveel, zei ze. Wannes had nog liever de stank dan de pijn, wist hij wijselijk te vertellen… voilà, dat weten we dan ook al weer!
Na hun OK-avontuur volgde een tweede deel waarbij ze geanimeerd werden door een echte goochelaar, die naast zijn goocheltrucjes ook aan ballonplooien deed. Heike kreeg van hem een mooie Winnie the Pooh en Wannes werd vereerd met een alien/marsmannetje.
Echt mooi, moet ik zeggen, knap gedaan van die man.
Al die tijd waren wij niet bij hen, wij waren ondertussen met Martje op het kinderdagziekenhuis (1k5) om wat bloed te laten afnemen en haar catheter te laten ‘flushen’. Dat ‘flushen’ betekent eigenlijk ‘doorspoelen’ , dit om te voorkomen dat het zou verstoppen. Tussen 2 chemokuren door moeten we dit steeds laten doen, en normaal kunnen we daarvoor terecht in het H Hartziekenhuis in Roeselare. Maar owv de brussendag, konden we het deze keer in het UZ zelf laten doen.
Om 17.30 uur was de brussendag voorbij, en konden we Wannes en Heike weer gaan oppikken in de Lieving.
Als twee echte OK-dokters (voorzien van OK-muts, OK-mondmasker en een echte (!) spuit ) en met hun plooiballonnen en een aantal knutselwerkjes in de hand, kwamen ze zichtbaar blij en voldaan weer mee naar huis. Hun mond stond in de auto niet stil (vooral dat van Heike) want, er was zooooo veel om over te vertellen. (normaalgezien valt Heike steeds in slaap als we met de auto ergens naartoe rijden, maar deze keer, had ze daarvoor géén tijd…)
Het was dus : een geslaagde dag!
En Martje, die is ook weer de hele dag uitzonderlijk flink en dapper geweest!
Op 3k6 hebben we ’s morgens deze opmerking mogen aanhoren: “Wat is dit toch een dappere meid! Zo flink en zo pienter! En nog zo kwiek na al die behandelingen! We hebben dit nog nooit meegemaakt! Dit is echt een uitzonderlijk kind!”
Bij het horen van deze bemoedigende woorden maakte mijn hart een sprongetje, en kwam een warm dankbaar gevoel over me heen…
Bij ons ‘ongeluk’ hebben we toch wel een mooi en rijk ‘geluk’ !
Ik koester in mijn hart al jullie gebeden, positieve energiestralen, jullie vlammetjes en jullie geluksbrengertjes want, ze doen hun werk dus méér dan goed !
Dank met héél mijn (lees: ons) hart !
Super dat ze ook aan de brusjes denken!
BeantwoordenVerwijderenben benieuwd hoe het met Martje is ... hopelijk is geen nieuws goed nieuws
BeantwoordenVerwijderen