mama houdt voor jullie deze blog bij
-
de blog is nog in wording....
omdat ik pas in augustus 2010 de kracht vond om aan deze blog te beginnen, is mijn verhaal onvolledig.
ooit wordt dit verhaal wel een volledig geheel, nu zijn er echter heel wat berichten waar niets in geschreven staat
in december 2010 kregen wij verrassend goed nieuws - zoooo verrassend goed, dat we er ook weer even niet goed van waren en ervan moesten bekomen ...
sindsdien is mijn blog op een heel laag pitje komen te staan - ik schrijf maar weinig meer, maar ooit neem ik de draad wel weer op ...
even geduld dus...
deze berichten schreef ik recent of vulde ik recent aan ...
op 6 juli 2011 ... precies 1 jaar na de diagnose, organiseren we een benefiet voor het kinderkankerfonds - allen daarheen !
ons benefietconcert krijgt aandacht van het nieuwsblad ...
hieronder lees je de tekst van mijn berichten
hiernaast staat het archief van wat ik eerder al schreef.
de berichten worden per maand geklasseerd.
klik op de maand en dan op de titel van een bericht, en je leest de bijhorende tekst hieronder...
Zowat een maand geleden kregen wij een verpletterende diagnose over ons jongste kindje (Martje, een meisje ‐ 1 jaar jong ) te horen : een neuroblastoom met meerdere botmetastasen en beenmerginvasie (in mensentaal betekent dit: een heel kwaadaardig kankergezwel met meerdere uitzaaiingen, ook in het beenmerg…)
Om het geheel een plaats te kunnen geven, om de dingen van me af te schrijven en om iedereen op de hoogte te houden van het verloop van onze strijd, heb ik besloten deze blog aan te maken en bij te houden….
Als achtergrond koos ik paardenbloempluisjes - net als hen worden ook wij een weg opgeblazen waarvan we de bestemming niet kennen, maar we hopen dat we ooit op een vruchtbaar stukje grond mogen landen en een mooie toekomst tegemoet mogen gaan...
Je 'blog' heeft me heel erg ontroerd en ik bewonder je kracht om dit te doen naast je zorgen om Martje. We hopen uit de grond van ons hart dat de pluisjes weer veilig mogen landen Veerle en Bart en Co
BeantwoordenVerwijderenHeel erg ontroerend en ook van hieruit duimen we met alle kracht. Dat de pluisjes inderdaad veilig mogen landen en dat de verhalen zorgelozer mogen worden. Dikke knuffel van meter Janneke & co x
BeantwoordenVerwijderenLeen,
BeantwoordenVerwijderenik hoop van harte dat de pluisjes door vele goeie zorgende handen mogen gedragen worden en veilig mogen landen...
Ik leef met jullie mee
Ibis
Leen, Geert, Wannes en Heike,
BeantwoordenVerwijderenLieve Martje,
We zijn ook enorm geraakt door jullie verhaal.
We voelen ons zo machteloos en willen jullie daarom via deze weg een zonnestraaltje hoop sturen...
Ook duimen we dat jullie kleine prinsesje samen met jullie de kracht blijft vinden om te vechten tegen dit grote onrecht.
lieve groetjes,
Sloeber Sem ( ook een metekindje van Janneke ), Yves en Anne Delaere
Beste Leen en Geert,
BeantwoordenVerwijderenVia Marc en Tineke hebben we ook dit verschrikkelijke nieuws te horen gekregen. Wij hebben zelf een zoontje van 8 maanden en mogen er niet aan denken hoe het moet voelen om zoiets te moeten doorstaan. We willen jullie dan ook veel moed en sterkte toewensen en de kracht om niet op te geven als het moeilijk wordt.We denken ook aan Wannes en Heike die van dichtbij deze nachtmerrie moeten meemaken en natuurlijk aan jullie onschuldig prinsesje Martje die de behandelingen moet ondergaan. Blijven hopen en geloven dat zelfs na de zwaarste onweerswolk een mooie regenboog verschijnt...
Tine, Filip en Aviel ( zus van Marc)
Leen, Geert, Wannes, Heike en Martje
BeantwoordenVerwijderenWe hebben met een dubbel gevoel jullie blog gelezen. Enerzijds heel geraakt door alles wat Martje en jullie als ouders, broer en zus moeten doormaken. Hoe keihard kan het leven toch zijn! Anderzijds zijn we blij om te horen hoe het met Martje gaat. Ja Leen, je bent een meelevende en sterke vrouw. Moge Martje die sterkte ook in zich dragen. We kijken met enorme bewondering op hoe je deze blog tot stand brengt. We blijven jullie via deze blog volgen tijdens deze moeiljke periode, maar vooral blijven we ook duimen en hopen dat er voor Martje, voor broer en zus en voor jullie Leen en Geert hierna een hoop aan schitterende pluisjes jullie huis binnenwaait zodat je terug als een hecht en liefdevol gezinnetje kan genieten van elkaar en van alles wat het leven te bieden heeft.
Lieve Leen en Geert,
BeantwoordenVerwijderenWoorden schieten tekort.
Liefde daarentegen straalt uit over de hele wereld.
Daarom steunen we jullie met onze intense en beste gedachten.
En alle positieve trillingen van ons eerstvolgend musiceren sturen we in jullie richting.
Sterkte,
Dirk en Trui Boehme
Lieve Leen en Geert,
BeantwoordenVerwijderenAl die mensen die door deze ontroerende blog worden 'gegrepen' en intens met jullie meeleven en hopen en bidden, daar moet gewoon een positieve kracht van uitgaan... Ik hoop uit de grond van mijn hart dat de resultaten dinsdag hoopgevend zijn ! Dikke knuffel !
Beste Leen en Geert,
BeantwoordenVerwijderenWij zijn, zoals iedereen waarschijnlijk, enorm geraakt door jullie draagkracht en hebben dan ook veel bewondering voor jullie, voor de lieve zorgen voor Martje, voor de blog die jullie opstellen, voor jullie openheid, voor jullie blijvende bezorgdheid...
We hopen dat deze krachten jullie zullen blijven dragen en we duimen ongelooflijk veel voor Martje.
Decroosjes
Lieve mensen, via via ben ik op jullie aangrijpend blogje terecht gekomen. Ook al kennen jullie me niet persoonlijk, toch leef ik met jullie fijn gezinnetje mee! Sterkte voor vandaag, voor morgen en voor altijd...
BeantwoordenVerwijderenlieve Leen,
BeantwoordenVerwijderenbeste Geert,
Wannes en Heike,
daarnet vernam ik Martjes ziekte met ongeloof. Jullie lieve kleine Martje, iets jonger dan onze Niels. Wat bevrijdend ook, dat ik tegelijk kan lezen van het goede resultaat van de laatste onderzoeken... Wellicht is ze al even sterk als jij, Leen ! Ik mag er niet aan denken dat Nielsje zoiets overkomt. Deze blog is zo ontroerend, hoe ik lees hoe krachtig jullie zijn, hoe hoopvol. Wat een moed en optimisme !
Ik kan zo weinig doen van hieruit, weinig zeggen ook want ik vind er toch de juiste woorden niet voor. Maar ik wil laten weten dat ik erg hard met jullie meeleef. Mijn deur staat open, als je een luisterend oor nodig hebt.
En Leen, maak je geen zorgen over hoe het in september moet met je job aan de academie in Meulebeke, ik spring zo veel bij als ik kan ! Dus echt, je hebt genoeg aan je hoofd hè !
Alle paardebloemen die ik op mijn weg tegenkom, die zal ik in gedachten met zo'n teug levensadem voor Martje beblazen, dat ze op alle wegen gaan groeien en bloeien.
veel sterkte !
ik denk aan jullie !
hadewijch,
lode en niels
Beste Leen, Geert, Wannes, Heike en zeker ook het kleine Martje. Eerst en vooral wil ik zeggen dat jullie blog prachtig is maar vooral zeer aangrijpend. In de klas van Wannes waren er heel wat getuigenissen uit de vele kindermonden die dit beaamden. De kinderen voelen echt mee en weten wat het betekent om ziek te zijn. Hier volgen een paar reacties:
BeantwoordenVerwijderen-wat jammer voor Martje
-we duimen mee omdat ze beter zou worden
-we wensen haar alle beterschap toe
-we hopen dat haar ouders haar goed blijven steunen
-we bidden regelmatig voor Martje...
De hele klas keek mee naar de blog en met 40 welgemeende duimen en 20 grote kinderharten wensen we jullie heel veel moed en sterkte toe. Voor Martje zeggen we uit de grond van ons hart: veel beterschap. Klas 4B en juf Katrien.
Lieve mensen,
BeantwoordenVerwijderenvia via ben ik op jullie site terecht gekomen. Onze zoon Thomas kreeg op toen hij 18 maanden was de diagnose neuroblastoom. op 2 juni 2010 werd hij 5 jaar. ook wij hebben "geleefd" op 3K6 in het UZ Gent en vertoeven er nu nog heel sporadisch. we wensen jullie heel veel sterkte en moed in deze harde strijd en hopen mee met jullie voor een goede afloop. als je contact wil, stuur gerust een mailtje stefanie.temperman@telenet.be
we wonen in sint-eloois-winkel, dus niet zo veraf.
knuffel aan jullie lieve prinses
stefanie, mama van Thomas (3K6)
Heel veel sterkte gewenst in deze bijzonder moeilijke tijd. Ik hoop dat Martje snel geneest!!!!!!!! Onze duimen staan omhoog en de kaarsjes branden! Komaan Martje, je kan het! Jolien - mama van Finn
BeantwoordenVerwijderenIk wil jullie heel veel sterkte toewensen. Hopelijk wordt Martje vlug beter.
BeantwoordenVerwijderenMartine